بررسی اثربخشی زوج درمانی گاتمن بر پیوستگی، انطباق پذیری و سطح ارتباطات زوجین ناسازگار

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 105

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FPAICONG04_076

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه و زمینه : نرخ بالای ازدواج در میان افراد، اختلافات زناشویی زیادی را نیز به دنبال داشته است. پژوهش های پیوسته ی زیادی انجام می شود تا بتوانند موفقیت یک رابطه ی زناشویی را پیش بینی کنند، و اینکه چه راه حل ها و رویکردهایی برای حل مسائل و مشکلات زناشویی وجود دارد را به بوته ی آزمایش بگذارند. الگوی حلقوی پیچیده السون و زوج درمانی گاتمن به خوبی می تواند در این حوزه مورد بررسی قرار گیرد . این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی گاتمن بر مولفه های الگوی حلقوی پیچیده السون شامل پیوستگی، انطباق پذیری و سطح ارتباطات زوجین صورت گرفته است. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع، پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. آزمودنی ها در این پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهرستان بهبهان در بهار سال ۹۸ می باشد. آزمودنی ها شامل ۳۰ زوج می باشند که نمره آن ها در پرسشنامه های، مقیاس پیوستگی و انطباق پذیری خانواده السون، پورتنر و بل (FACES-III) و خرده مقیاس سطح ارتباطات از پرسشنامه انریچ السون، فورنیر و دراکمن (ENRICH) پایین تر از میانگین بود و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد و سپس گروه آزمایشی ۸ جلسه هر هفته یک جلسه در معرض زوج درمانی گاتمن قرار گرفتند. پس از پایان جلسات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. زوج ها یک ماه و نیم بعد نیز تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. دادها با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغییری و چند متغییری تحلیل شدند.یافته ها: دادها با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیری (آنکووا) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که زوج درمانی گاتمن باعث بهبود معنادار پیوستگی، انطباق پذیری و سطح ارتباطات زوجین ناسازگار می شود (۰/۰۵>p). همچنین نتایج نشان داد که اثربخشی این رویکرد تا مرحله پیگیری تداوم داشته است.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر با یافته های پژوهش های بابکوک و همکاران(۲۰۱۳) ، برند (۲۰۱۲)، هندرسون و همکاران(۲۰۱۳)، ویترز(۲۰۱۰)، که اثربخشی رویکرد گاتمن را در حل مشکلات زوجین اثبات کرده اند، همسو است.. طبق نظر گاتمن، بیان علاقه مندی و تحسین و احترام، به زوجین کمک می کند به یکدیگر نزدیک تر شده و به طور روزانه فعالیت های مشترکی را با هم به انجام برسانند.در یک ازدواج پایدار زن و شوهر معمولا با هم مصالحه می کنند و به آرامی مسائل شان را به سود طرفین حل و فصل می نمایند(گاتمن، ۱۹۹۴). با توجه به نتایج به دست آمده بهتر است از این روش در مشاوره های زوج بیشتر مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان

محمود امیدی

دانشگاه فرهنگیان امام جعفر صادق(ع)، بهبهان

امین کرایی

استادیار، دانشگاه شهید مدنی، تبریز

منصور سودانی

استاد گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران