مقایسه فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان وابسته به فضای مجازی و عادی در شرایط اپیدمی کووید ۱۹

هدف از پژوهش حاضر مقایسه فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان وابسته به فضای مجازی و عادی در شرایط اپیدمی کووید ۱۹بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و از نظر روش علی مقایسه ای بوده است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهر مرودشت بود. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. با توجه به شیوع ویروس بیماری کرونا و عدم دسترسی مستقیم به دانش آموزان پرسشنامه ها به صورت آنلاین و با استفاده از پیام رسان واتساپ در بین دانش آموزان توزیع شد. پس از ارسال پرسشنامه ها تعداد ۲۶۵ دانش آموز پرسشنامه ها را تکمیل کردند. معیار شناخت دانش آموزان وابسته به اینترنت و عادی از طریق پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۹) بود؛ بر اساس خط برش افرادی که نمره بالاتری کسب نمودند به عنوان افراد وابسته به اینترنت و دانش آموزانی که نمره کمتری کسب نمودند به عنوان دانش آموزان عادی در نظر گرفته شدند. پرسشنامه ها شامل پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ (۱۹۹۹)، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی توسط برسو و همکاران (۱۹۹۷) بود. برای اندازه گیری و تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده که در سطح آمار توصیفی ( محاسبه ی فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطی از روش t مستقل استفاده شد. یافته های پژوهش گویای آن است که فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان وابسته به فضای مجازی و عادی در شرایط اپیدمی کووید ۱۹ تفاوت معناداری دارد؛ بدین معنی که فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان وابسته به فضای مجازی در مقایسه با دانش آموزان عادی بیشتر بوده است