اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب کرونا زنان سرپرست خانوار منطقه۳ شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب کرونا زنان سرپرست خانوار منطقه ۳ شهر تهران است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. به طوری که دو گروه آزمودنی به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل۲۰۰ نفر از زنان سرپرست خانوار است که در شش ماهه دوم سال ۱۳۹۹ به اداره بهزیستی منطقه ۳ شهر تهران مراجعه نموده و تشکیل پرونده داده اند. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از زنان سرپرست خانوار است که با از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شده و سپس با استفاده از گمارش تصادفی در یکی از دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب ویروس کرونا علیپور و همکاران (۱۳۹۸) استفاده شده است. در ادامه اصول و فنون معنادرمانی فرانکل و طرح شولنبرگ و همکاران(۲۰۱۰) طی ۱۰ جلسه مشاوره گروهی۹۰ دقیقه ای هفته ای یک بار بر روی گروه آزمایش اعمال و در نهایت از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، در بخش آمار توصیفی از فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که، معنادرمانی گروهی بر اضطراب کرونا زنان سرپرست خانوار منطقه ۳ شهر تهران اثربخشی معناداری دارد و این روش بر متغیر اضطراب کرونا بیشترین تاثیر را داشته است.