بررسی ساختار ژنتیکی اسب نژاد عرب با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 134

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARGU-12-1_005

تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1402

چکیده مقاله:

هدف از این تحقیق، بررسی تنوع ژنتیکی اسب­های عرب ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره بود. به این منظور از تعداد ۱۰ نشانگر ریزماهواره شامل AHT۰۴، AHT۰۵، ASB۰۲، ASB۱۷، ASB۲۳، HMS۰۳، HMS۰۶، HMS۰۷ و VHL۲۰ مورد تایید انجمن بین­المللی ژنتیک دام استفاده شد. تعداد ۸۶۷۳ نمونه موی اسب از استان­های خوزستان، یزد، کرمان، اصفهان، لرستان و البرز جمع آوری شد و سپس استخراج DNA از نمونه­های اخذ شده انجام گرفت. نشانگرهای ریزماهواره با روش Multiplex PCR تکثیر شدند. سپس محصولات تکثیر شده به وسیله سیستم Genetic analyzer و با روش الکتروفورز مویینه تعیین ژنوتیپ شدند. بیشترین و کمترین تعداد آلل مشاهده شده به ازای هر نشانگر، به ترتیب مربوط به نشانگرهای ASB۱۷ (۱۷ آلل)، HMS۰۶ (هشت آلل) و HMS۰۷ (هشت آلل) بودند. مجموع تعداد کل آلل­های مشاهده شده در همه جایگاه­ها و میانگین تعداد آلل مشاهده شده به ترتیب برابر با ۱۱۳ و ۳/۱۱ بودند. میانگین تعداد آلل موثر، شاخص شانون، میزان هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار و شاخص تثبت به ترتیب ۹۷/۳، ۵۸/۱، ۷۲۱/۰، ۷۳۶/۰ و ۰۲۱/۰ به­دست آمد. میانگین تنوع ژنتیکی در جمعیت اسب عرب مورد بررسی برابر با ۷۳۶/۰ محاسبه شد. بیشترین تنوع ژنتیکی در نشانگر VHL۲۰ با فراوانی برابر با ۸۰۳/۰ و کمترین میزان تنوع ژنتیکی مربوط به نشانگر ASB۲ با مقدار ۶۲۰/۰ بود. فراسنجه­های جمعیتی در اسب عرب نشان داد که چندشکلی و تنوع ژنتیکی در این نژاد نسبتا بالا است. وجود تنوع ژنتیکی در این نژاد جهت اجرای برنامه­های اصلاحی و حفاظت نژادی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است.

نویسندگان

حمیدرضا سیدآبادی

دانشیار، بخش تحقیقات بیوتکنولوژی، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

جواد احمدپناه

استادیار، بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایلام، ایران

علی جوانروح

استادیار، بخش تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد دام، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

حسن بانه

استادیار، بخش تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد دام، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abdoli, M., Zandi, M. B., Harkinezhad, M. T., & Khalili, ...
  • Badbarin, S., Seyedsharifi, R., & Falahi, H. (۲۰۲۲). Investigation the ...
  • Binn, M. M., Uolmes, N. G., Holliman, A., & Scott, ...
  • Breen, M., Lindgren, G., Binns, M. M., Norman, J., & ...
  • Dorji, J., Tamang, S., Tshewang, T., Dorji, T., & Dorji, ...
  • FAO. (۲۰۲۱). Commission on genetic resources for food and agriculture. ...
  • Guerin, G., Bertaud, M., & Amigues, Y. (۱۹۹۴). Cgaracterization of ...
  • Hedayat-Evrigh, N., Azadmard, E., SeyedSharifi, R., Nikbin, S., Shakouri, M. ...
  • Irvin, Z., Giffard, J., Brandon, R., Breen, M., & Bell, ...
  • Jabbari, S., Mashayekhi, M. R., Hasanpour, A., & Shirmohammadly, B. ...
  • Khalili, M. (۲۰۰۹). Horses and my expertise. (ed. by M. ...
  • Khanshour, A., Juras, R., Blackburn, R., & Cothran, E. G. ...
  • Leroy, L., Callède, L., Verrier, E., Mériaux, J. C., Ricard, ...
  • Ling, Y. H., Ma, Y. H., Guan, W- J., Cheng, ...
  • Machmoum, M., Boujenane, I., Azelhak, R., Badaoui, B., Petit, D., ...
  • Mahrous, K. F., Hassanane, M., Abdel Mordy, M., Shafey, H. ...
  • Marklund, S., Ellegren, H., Eriksson, S., Sandberg, K., & Anderson, ...
  • Moravcikova, N., Kasarda, R., Kukuckova, V., Vostry, L., & Kadleclk, ...
  • Moshkelani, S., Rabiee, S., & Javaheri-Koupaei, M. (۲۰۱۱). DNA fingerprinting ...
  • Mostafavi, A., Asadi Fozi, M., Esmailizadeh Koshkooieh, A., Mohammadabadi, M. ...
  • Ott, J. (۱۹۹۲). Strategies for characterizing highly polymorphic markers in ...
  • Peakall, R., & Smouse, P. E. (۲۰۱۲). GenALEx ۶.۵: Genetic ...
  • Sadeghi, R., Moradi-Shahrbabak, M., MiraeiAshtiani, S. R., Schlamp, F., Cosgrove, ...
  • Sargious, M. A., Ahmed, H. A., El-Shawarby, R. M., Bakery, ...
  • Seo, J. H., Park, K. D., Lee, H. K., & ...
  • Seyedsharifi, R., Badbarin, S., Hedayat-Evrigh, N., Savarsofla, S., Seifdavati, J., ...
  • Rousset, F. (۲۰۰۸). genepop’۰۰۷: A complete re‐implementation of the genepop software ...
  • Van Lent, R., & Upton, P. (۱۹۹۹). Arabians (ed. H. ...
  • Vázquez-Armijo, J., Parra-Bracamonte, M., Velazquez, M., Sifuentes Rincon, A., Tinoco-Jaramillo, ...
  • نمایش کامل مراجع