شناسایی گونه های گیاهی آبزی جاذب فلزات سنگین در اکوسیستم های آبی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 78

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMARMED-2-3_005

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: فلزات سنگین برای سلامت انسان مضراتی دارند. گیاهان آبزی می توانند مقادیر زیادی از این فلزات سنگین را در خود ذخیره کنند، و نقش مهمی در تصفیه این آلاینده ها در اکوسیستم های آبی دارند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی گونه های گیاهی آبزی جاذب و تصفیه کننده فلزات سنگین در اکوسیستم های آبی تالاب انزلی انجام شد. روش ها: نمونه برداری از گیاهان آبزی و رسوبات تالاب انزلی در تیرماه ۱۳۹۷ پس از یک بررسی مقدماتی از منطقه مورد مطالعه در ۱۰ ایستگاه به صورت تصادفی و بر اساس تراکم پوشش گیاهی انجام شد. شناسایی و ثبت گونه ها انجام گرفت. سپس اندام های برگ، ساقه و ریشه جدا گردیدند و در ادامه نمونه های هضم شده از آن ها تهیه شد. برای آنالیز فلزات سنگین موجود در این نمونه ها از دستگاه جذب اتمی استفاده گردید. یافته ها: از بین خانواده های گیاهی مورد مطالعه در تالاب انزلی، خانواده های گیاهان آبزی ازجمله گندمیان (Poaceae or Gramineae)، جگن (Cyperaceae)، گوشابیان (Potamogetonaceae)، تخت قورباغه ایان (Hydrocharitaceae)، عدسک آبی (Lemnaceae)، و نعناعیان (Labiatae)، دارای بیشترین تعداد گونه در جذب فلزات سنگین بودند. گونه هایی که از سه بخش ریشه، ساقه و برگ به طور هم زمان برای جذب فلزات سنگین استفاده نموند، با ۹۶ درصد فراوانی، بیشترین میزان را داشته، ریشه به تنهایی ۲۲ درصد، ریشه و برگ ۶۹ درصد و ریشه و جوانه ۳ درصد را به خود اختصاص دادند. از بین فلزات جذب شده توسط گونه های مختلف گیاهی، روی با ۱۳/۹۷ درصد، سرب با ۱۳/۴۴ درصد، و کادمیوم با ۱۲/۹ درصد از فراوانی بالایی برخوردار بود و فلزاتی از قبیل مس، نیکل و آهن در رده بعدی قرار داشتند. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر تیره گندمیان دارای بیشترین فراوانی گونه ای بوده و ریشه نسبت به ساقه و برگ، سهم بیشتری را به عنوان اندام جذب کننده فلزات سنگین به خود اختصاص دادند. از بین فلزات سنگین، روی بیشترین فراوانی جذب توسط گیاهان آبزی را داشت.

نویسندگان

سعید سوری

Master of Environmental Pollution, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran