بررسی وضعیت بهره برداری حلزون بابیلون اسپیرال (Babylonia spirata, Linnaeus, ۱۷۵۸) در آب های شمالی دریای عمان (استان سیستان و بلوچستان)

آگاهی از میزان ذخیره آبزیان موجود در هر منبع آبی از اولین و اساسی ترین اطلاعات مورد نیاز برای مدیریت ذخایر شیلاتی است. گونه حلزون بابیلون دارای ارزش تجاری و صادراتی بوده و صید آن در سالیان اخیر افزایش داشته و تاکنون مطالعه ای در مورد آن انجام نشده است. در بررسی حاضر، وضعیت بهره برداری حلزون بابیلون با نمونه برداری از چهار منطقه صیادی این گونه در شمال دریای عمان (ایران) شامل پسابندر، بریس ، پزم و کنارک از شهریور ۱۴۰۰ لغایت شهریور ۱۴۰۱ صورت گرفت. در مجموع برروی ۲۷۷۹ نمونه حلزون بابیلون، تجزیه و تحلیل زیست سنجی انجام شد. میانگین طولی(± انحراف معیار) کل نمونه های حلزون بابیلون ۵±۳۴ در دامنه ۶۴- ۱۹ میلیمتر و میانگین وزنی( ± انحراف معیار) ۵±۱۲ در دامنه ۶۶- ۲ گرم بود. شاخص های رشد و مرگ و میر شامل طول بی نهایت (میلی متر) L∞ = ۷۱، ضریب رشد K = ۰.۳۵ (yr-۱) ، مرگ و میر طبیعی M = ۰.۵ (yr-۱) ، مرگ و میر صیادی F = ۱.۷۵ (yr-۱) ؛ مرگ و میر کل Z = ۲.۲۵ ± ۰.۲۹ و ضریب بهره برداری E = ۰.۷۸ محاسبه شد. میزان تولید به ازای بیوماس (P/B) کل ۲۳/۰ ± ۱۵/۲ P/B = در محدوده ۳۸/۲ – ۹۲/۱ P/B = و میانگین تولید سالانه (۹-۱۵) ۳ ± ۱۲ در سال بدست آمد. مطالعه حاضر نشان دادکه شاخص ضریب بهره برداری این گونه بیش از حد مطلوب بوده است و بایستی جهت حفظ و پایداری صید این گونه اقدامات متقتضی مدنظر قرار گیرد.