بررسی ارتباط بین خودکارآمدی با خستگی ذهنی در کارکنان شبکه بهداشت شهرستان اندیکا

فرسودگی شغلی که خستگی ذهنی یکی از مولفه های آن می باشد. یکی از مهمترین عواملی است که با توجه به پیامدهای نامطلوب جسمیو روانی بسیار باعث کاهش انگیزه و رضایت شغلی و افزایش غیب از کار و سوانح می گردد. هدف این پژوهش، تعیین رابطه بینخودکارآمدی با خستگی ذهنی در کارکنان شبکه بهداشت شهرستان اندیکا می باشد. نمونه پژوهش مشتمل بر ۱۴۰ نفر از جامعه مذکور میباشد که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و مطابق جدول مورگان و کرجسی استفاده گردید. طرح پژوهش از نوعهمبستگی بود. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داده که درصدی از واریانس خستگی ذهنی را سازگاریاجتماعی و خودکار آمدی تبیین می نمائید، بین خودکارآمدی و خستگی ذهنی رابطه منفی وجود داشت. همچنین بین خودکارآمدی درزمینه های میل به آغازگری رفتار، میل به ادامه تلاش برای تکمیل رفتار و مقاومت در رویارویی با موانع با خستگی ذهنی کارکنان رابطهمنفی معنی داری مشاهده می شود. به عبارت دیگر، افزایش خودکارآمدی در زمینه های میل به آغازگری رفتار، میل به ادامه تلاش برایتکمیل رفتار و مقاومت در رویارویی با موانع کارکنان با کاهش خستگی ذهنی آنان همراه شده است