مقایسه تمایزیافتگی خود و سبک های دلبستگی در میان افراد متقاضی طلاق و عادی

هدف این پژوهش مقایسه تمایزیافتگی خود و سبک های دلبستگی در میان افراد متقاضی طلاق و عادی بود.جامعه آماری این پژوهش کلیه زوج های متقاضی طلاق ساکن شهر مشهد، که در سال ۱۴۰۲ به دادگاه خانوادهمراجعه کرده و دادخواست طلاق را پر کرده بودند و نیز کلیه زوج های عادی بود. که از میان آنان به شیوه دردسترس تعداد ۱۰۰ نفر ( ۵۰ زوج عادی و ۵۰ زوج در شرف طلاق) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برایجمع آوری داده ها از پرسشنامه های تمایزیافتگی خود اسکورن و دندی ( ۲۰۰۵ ) و سبک های دلبستگی کولینزو رید ۱۹۹۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تمایزیافتگی خود و سبک های دلبستگی افراد متقاضی طلاقو عادی تفاوت وجود دارد و افراد متقاضی طلاق نمرات پایین تری در تمایزیافتگی خود و سبک دلبستگی ایمنکسب کردند. همچنین افراد متقاضی طلاق نمرات بالاتری در سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی کسبنمودند.