استانداردهای پرونده الکترونیک سلامت: رویکردی موثر در اجرای موفقیت آمیز طرح پزشک خانواده

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 185

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FMC01_018

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: نتایج مطالعات نشان داده که الگوی جامع و استانداردی برای توسعه پرونده اکترونیک سلامت در طرح پزشک خانواده در ایران وجود ندارد. برای رسیدن به اهداف ایده آل پرونده ی الکترونیک سلامت، استانداردهای یکپارچه ای باید در زمینه ی ساختار، محتوا، نحوه ی تبادل داده، واژه نامه و امنیت سیستم تدوین گردد. لذا این مطالعه با هدف پیشنهاد مجموعه ای از استانداردهای کاربردی برای توسعه و اصلاح EHR در ایران، به مقایسه استانداردها در محورهای ساختار و محتوی، تبادل داده ها و واژه نامه ها پرداخته است.روش جستجو: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی- مقایسه ای می باشد که در سال ۲۰۲۲ انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش چک لیست بود. با در نظر گرفتن گستره ی فعالیت های استانداردسازی در خصوص EHR، جامعه پژوهش را در این مطالعه سازمان های بهداشت در سطح هفتم (HL۷)، سازمان بین المللی استاندارد (ISO) و جامعه بررسی مواد و محصولات آمریکا (ASTM) تشکیل می داد. داده های جمع آوری شده با استفاده از جداول تطبیقی و روش های کیفی تحلیل شد. با توجه به مزایا و محدودیت های استانداردهای منتخب، الگویی برای ساختارو محتوی، تبادل داده ها و واژه نامه EHR در برنامه پزشک خانواده ایران پیشنهاد گردید. یافته ها: با بررسی ویژگی های سازمان ها مشخص شد در زمینه ساختار و محتوای EHR، استاندارد ASTME۱۳۸۴ ساختار و محتوای EHR و معماری کاربرپسند CCR را تدوین نموده است. معماری بالینی سندHL۷ ۳ CDA DOFT دستاورد ویژه HL۷ و استاندارد ISO۱۸۳۰۸ نیز نیازمندی های معماری ساختار و محتوی EHR را مطرح نموده است. در زمینه تبادل الکترونیکی داده ها، HL۷ V۲.X به طور ویژه ای تبادل الکترونیکی و پیام رسانی و ISO۱۳۶۰۶ بصورت جامع مساله تبادل داده ها را مطرح نموده است. همچنین از واژها نامه های استاندارد ,SNOMED-CT ،ICD-۱۰ ، UMLS و LOINC برای محافظت از معنی و مفهوم صحیح بیماری ها و اقدامات بطور گسترده استفاده شده است.نتیجه گیری: از آنجا که در ایران سامانه های متعدد و مجزایی تحت عنوان پرونده الکترونیک سلامت با نام های مختلف تجاری در کشور پیاده سازی شده است، به نظر می رسد که ارزیابی مناسبی از پیروی آنها از استانداردهای EHR انجام نشده است. نویسندگان این مقاله پیشنهاد می کنند که برای توسعه موفقیت آمیز EHR در برنامه پزشک خانواده از استانداردهای مورد پذیرش جهانی از جمله استاندارد E۱۳۸۴برای ساختار و محتوی EHR، از معماری بالینی سند HL۷ ۳ CDA به عنوان نمونه معماری موفق و همچنین از واژه نامه های استاندارد ,SNOMED-CT UMLS, ICD-۱۰ و LOINC بمنظور کدگذاری دقیق بیماری ها و طبقه بندی اقدامات و در زمینه ارزیابی EHR نیز معیارهای تطابق طرح DSTU استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

پزشکی خانواده ، سیستم ارجاع الکترونیک ، سلامت الکترونیک و سیستم های پرونده الکترونیک سلامت

نویسندگان

آزاده یزدانیان

استادیار گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

زهرا محمودوند

استادیار گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران