آگاهی و نگرش پزشکان خانواده ایرانی نسبت به راهنماهای طبابت بالینی

مقدمه و هدف: یکی از ارکان مهم اجرای راهنماهای طبابت بالینی، آگاهی و نگرش پزشکان نسبت به راهنما و توصیه های آن است. همچنین اگر قرار است راهنماهای بالینی موثر و مورد استفاده قرار گیرند، لازم است پزشکان به روند تدوین راهنماهای بالینی و توصیه های نهایی ناشی از آن اعتماد کنند. این مطالعه با هدف بررسی آگاهی و نگرش پزشکان خانواده ایرانی نسبت به راهنماهای بالینی انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۶۵ متخصص پزشکی خانواده شاغل در نظام سلامت ایران به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS۲۰ انجام شد.یافته ها: ۶۴ درصد از پزشکان خانواده از راهنماهای طبابت بالینی آگاهی کامل داشتند و ۵۳ درصد نگرش مثبت داشتند. تنها ۲۳ درصد از پزشکان خانواده در شش ماه گذشته حداقل یک راهنماهای بالینی را مطالعه کرده اند. بین آگاهی و نگرش با ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت، اما بین دانشگاه محل تحصیل و آگاهی و نگرش رابطه آماری معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که پزشکان خانواده شاغل در نظام سلامت ایران از آگاهی و نگرش متوسطی نسبت به راهنماهای طبابت بالینی برخوردار هستند. لذا اجرای برنامه دقیقی جهت آموزش و برگزاری دوره های بازآموزی جهت ارزیابی، مدیریت صحیح و ارتقای کیفیت خدمات سلامت توصیه می گردد.