چالش ها و راهکارهای مشارکت مراقبین سلامت در برنامه پزشکی خانواده شهری ایران

سابقه و هدف: در ایران، هر پزشک خانواده با یک یا دو مراقب سلامت، خدمات اولیه بهداشتی و درمانی را ارائه می کند. مراقبین سلامت نقش مهمی در تداوم و هماهنگی خدمات دارند. این مطالعه با هدف بررسی چالش ها و راهکارهای مشارکت مراقبین سلامت در ارائه خدمات پزشکی خانواده انجام شد.روش بررسی: این مطالعه کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۸۶ نفر از مدیران و کارشناسان نظام سلامت، پزشکان خانواده، مراقبین سلامت و بیماران در ایران در سال ۱۴۰۱ انجام شد. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل موضوعی و نرم افزارAtlas-ti نسخه ۹ استفاده شد. یافته ها: چالش ها و استراتژی های افزایش مشارکت مراقبین سلامت در ارائه خدمات پزشکی خانواده در ۶ دسته شامل آموزش، استخدام، توسعه، انگیزش، نظام پرداخت و مدیریت عملکرد شناسایی شد. مهم ترین چالش ها شامل شکاف بین نظام آموزشی و نظام ارائه خدمات، امنیت شغلی پایین، آموزش ضمن خدمت ناکارآمد، تمایل پایین دانشجویان برای ورود به برنامه پزشکی خانواده، تاخیر در پرداخت ها و ناکافی بودن آن، عدم استفاده از مشوق های مالی و اعتماد ناکافی پزشکان خانواده به مراقبین سلامت بود. مهم ترین راه حل ها نیز شامل توسعه مدل شایستگی منابع انسانی، ایجاد فرصت هایی برای توسعه شخصی و شغلی، پرداخت مبتنی بر عملکرد، تجدیدنظر در قراردادها بین پزشکان خانواده و مراقبین سلامت و در نهایت، اجرای مداخلات حمایتی بود.نتیجه گیری: مشارکت مراقبین سلامت در ارائه خدمات پزشکی خانواده نقش مهمی در تقویت این برنامه دارد. در ایران این موضوع با چالش های متعددی مواجه است که منجر به کمرنگ شدن نقش مراقبین سلامت شده است. استفاده از مداخلات اصلاحی با هدف تقویت مشارکت مراقبین سلامت، برای دستیابی به اهداف برنامه ضروری است.