بررسی آزمایشگاهی انتقال حرارت جوشش استخری هسته ای نانوسیال آب دیونیزه/نانوذرات نقاط کوانتومی گرافن

در این پژوهش، پس از سنتز نانوذرات نقاط کوانتومی گرافن به روش هیدروترمال و آماده سازی نانوسیالات مرتبط با آن با غلظتهای مختلف ۱۰۰، ۲۰۰، ۵۰۰ و ppm ۱۰۰۰ به روش دو مرحلهای با آب دیونیزه به عنوان سیال پایه، از آن در جهت بررسی آزمایشگاهی انتقال حرارت جوشش استخری هسته ای بر روی سطح تخت تحت فشار اتمسفر، استفاده شده است . برای این منظور از دستگاه انتقال حرارت جوشش استخری که برای اندازه گیری و بحث در مورد مشخصه های انتقال حرارت جوشش استخری نظیر شار حرارتی بحرانی (CHF) و ضریب انتقال حرارت جوشش (HTC) طراحی و ساخته شده است، استفاده شد. به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد نانوسیالات تهیه شده، نظیر سازگاری با محیط زیست، مقرون به صرفه، پایداری بالا در طولانی مدت، غیر سمی، بسیار ریز با غلظت کم و قابلیت انتقال حرارت مناسب در جهت صرفه جویی در مصرف انرژی، گزینهای کارآمد برای افزایش ضریب انتقال حرارت جوشش و شار حرارتی بحرانی میباشد. به طور کلی، افزایش غلظت نانوسیالات تهیه شده در مایع پایه، سبب افزایش مشخصه های انتقال حرارت شده و در غلظت بهینه ppm ۵۰۰ از نانوسیال آب دیونیزه/نانوذرات نقاط کوانتومی گرافن به ترتیب ۴۷/۵۴ و ۵۸/۵۱%، افزایش در شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت جوشش به عنوان مشخصه های انتقال حرارت نسبت به سیال پایه آب دیونیزه، دیده شد.