بررسی عملکرد گل، اسانس و شاخص برداشت بابونه آلمانی Matricaria chamomilla L. تحت رژیم های آبیاری و مقادیر سوپر جاذبA۲۰۰

برای بررسی تغییرات عملکرد و شاخص برداشت بابونه آلمانی در رژیم­های مختلف آبیاری (آبیاری پس از ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و مقادیر سوپر جاذب (صفر، ۶۰، ۱۲۰، ۱۸۰، ۲۴۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار)، یک آزمایش مزرعه­ای در سال ۱۳۸۷ به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۳ تکرار در دانشگاه ارومیه انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری روی عملکرد کاپیتول، عملکرد اسانس با چهار ساعت اسانس­گیری و اثر سوپر جاذب روی عملکرد اسانس با دو ساعت اسانس­گیری و اثرمتقابل بین آبیاری و پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد بیوماس کل (کل بخش هوایی)، شاخص برداشت کاپیتول و شاخص برداشت اسانس با دو ساعت اسانس­گیری و شاخص برداشت اسانس با چهار ساعت اسانس­گیری معنی­دار بود. بیشترین مقدار عملکرد بیوماس کل (۱۲۱۶ کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از ۵۰ میلی­متر تبخیر از تشتک و بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب و کمترین مقدار آن (۱۶۴ کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از ۲۰۰ میلی­متر تبخیر و کاربرد ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به­دست آمد. بیشترین عملکرد کاپیتول (۱۱۷ کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از ۵۰ میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر به­دست آمد، ولی با افزایش فواصل آبیاری و شدت تنش خشکی در تیمار آبیاری پس از ۱۵۰ میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کاهش معنی­داری (۷۶ کیلوگرم در هکتار) نشان داد. بیشترین (۱۹/۲ کیلوگرم در هکتار) و کمترین (۰۶/۱ کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس­گیری با استاندارد دو ساعت، به­ترتیب با کاربرد ۱۸۰ و ۶۰ کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به­دست آمدند. بیشترین (۰۶/۲ کیلوگرم در هکتار) و کمترین (۳۵/۱ کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس­گیری با استاندارد چهار ساعت، به­ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری پس از ۵۰ و ۱۵۰میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر بود. بالاترین شاخص برداشت کاپیتول و اسانس در اسانس­گیری با دو و چهار ساعت اسانس­گیری (۳۹، ۴۵/۰ و ۷۷/۰ درصد) مربوط به تیمار آبیاری پس از ۲۰۰ میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و کاربرد ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب بود. به­طورکلی، افزایش فاصله آبیاری به بیش از ۱۰۰ میلی­متر تبخیر از تشتک باعث کاهش در عملکرد آنیسون گردید، که در آن کاربرد پلیمر سوپر جاذب تا ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار سبب بهبود عملکرد شد