تاثیر بازی درمانگری کودک محور بر کاهش نشانه های رفتاری کودکانبا اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی

اختلال فزون کنشی یا بیش فعالی همراه با کمبود توجه یکی از اختلالات شایع روانپزشکی در میان کودکان می باشد. این اختلال با نشانه هایآشکاری چون تحرک بیشاز حد نسبت به همسالان، انجام اعمال بدون توجه و تمرکز کافی و به اصطلاح سر به هوا بودن، توانایی نداشتن در به پایان رساندنیک کار و مدام از یک شاخه به شاخه دیگر پریدن و غیره قابل تشخیص است که باعث می شود این کودکان در مدرسه به عنوان دانش آموزان حواس پرتو شلوغ با ارتباط اجتماعی پایین شناخته شوند . پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی درمانگری کودک محور بر کاهش نشانه های رفتاری کودکان بااختلال نارسایی توجه / فزون کنشی و به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که درمانگران، معلمان و والدین میتوانند از بازی درمانی به عنوان یک رویکرد درمانی و آموزشی اثربخش برای برای کاهش نشانه های رفتاری اختلال نارسایی توجه (فزون کنشی) در کودکاناستفاده کنند . کودکان بیش فعال از طریق پرداختن به انواع بازی به صورت انفرادی و جمعی با اسباب بازی های گوناگون نسبت به احساسات و افکارخودآگاهی بیشتری پیدا می کنند؛ نسبت به مشکلات مهم خود و روش های رویارویی با مشکلات شناخت پیدا کرده، با تعارض ها و احساسات ناراحتکننده خود رو به رو شده، به پیامدهای رفتار خود می اندیشند و از حالتهای انگیختگی خود می کاهند .