اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکزمشاوره

هدف اصلی پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال ۱۴۰۱ بوده است. از بین جامعه آماری، ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و به طور تصادفی در گروه آزمایش ۱۵ نفر و گواه ۱۵ نفر قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه نگرانی برای گردآوری داده ها استفاده شد. به گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰دقیقه ای درمان شناختی رفتاری ارائه شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. روش تجزیه و تحلیل داده های پژوهشی از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات نگرانی زنان در گروه آزمایش در پس آزمون کاهش پیدا کرده است. در نتیجه درمان شناختی رفتاری بر نگرانی زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره تاثیر دارد.