اثربخشی آموزش شناختی - رفتاری بر میزان ترس و اضطراب ناشی از کرونا و اختلال وسواس فکری عملی زنان خانه دار در شرایط بیماری کووید ۱۹

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شناختی - رفتاری بر میزان ترس و اضطراب ناشی از کرونا و اختلال وسواس فکری عملی زنان خانه دار در شرایط بیماری کووید ۱۹انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد و جامعه آماری پژوهش کلیه جامعه ی پژوهش شامل تمامی زنان خانه دار در فاصله سنی ۲۵ تا ۵۰ سال است که شرایط ورود به مطالعه را داشتند. با توجه به روش پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس۳۰ نفر انتخاب به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند(۱۵ نفربرای هر گروه) گمارده شدند. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه های ترس و اضطراب ناشی از کرونا و اختلال وسواس فکری عملی انجام شد و مداخله توسط پروتکل طرحواره درمانی انجام شد. همچنین از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره(مانکوا) جهت تحلیل داده ها استفاده شد، نتایج حاکی از آن بود که در مجموع تفاوت معنادار بین نمره کل و خرده مقیاس های دو پرشسنامه ترس و اضطراب ناشی از کرونا و اختلال وسواس فکری عملی در پیش آزمون و پس آزمون در دوگروه آزمایش و کنترل در زنان خانه دار وجود داشت . بنابر این می توان نتیجه گرفت که آموزش شناختی رفتاری بر تمامی متغیرهای وابسته تاثیرگذار بوده است و بیشترین تاثیر آن بر متغیر وسواس فکری عملی بوده است و باعث کاهش وسواس فکری عملی شده است .