بررسی مقایسه ای اثربخشی آموزش به روش ساختن گرایی و روش تدریس سخنرانی بر یادگیری دانش آموزان پایه سوم ابتدایی در درس فارسی

این پژوهش به مقایسه اثربخشی آموزش به روش ساختن گرایی و روش تدریس سخنرانی بر یادگیری دانش آموزان پایه سوم ابتدایی در درس فارسی صورت گرفت . برای اجرای این پژوهش از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با دو گروه استفاده شد. آزمودنی ها شامل ۲۹ نفر دانش آموز دختر پایه ی سوم مقطع ابتدایی بودند. به منظور گردآوری داده ها از دو آزمون محقق ساخته ی پیش آزمون با ضریب پایایی آلفای کرونباخ۸۱/۰ و سنجش یادگیری با ضریب پایایی آلفای کرونباخ۸۳/۰ استفاده شد. در آغاز دوره ی آموزشی از دانش آموزان پیش آزمون بعمل آمد و پس از پایان دوره ی آموزشی از دانش آموزان آزمون سنجش یادگیری گرفته شد که نتایج با استفاده از نرم افزار spss ۱۶ تحلیل شد. برای تحلیل داده های به دست آمده در این پژوهش از روش های آمار توصیفی و استنباطی و از آزمون t مستقل و t همبسته استفاده شد. فرضیه ی پژوهش مبنی بر اینکه روش تدریس مبتنی بر ساختن گرایی نسبت به روش تدریس سخنرانی تاثیر بیشتری بر یادگیری دانش آموزان دارد ، تایید شد(۰۵/۰.(p<