گذری بر نظریه های یادگیری در آموزش هندسه مدرسه ای

هندسه به عنوان یکی از شاخه های مهم ریاضی از جایگاه بسیار قابل توجهی در آموزش ریاضی برخوردار است . مطالعه هندسه به دانش آموزان کمک می کند تا مهارتهای تجسم ، تفکر انتقادی ، شهود، حل مسئله ، استدلال، اثبات و... را در خود بهبود ببخشند. آموزش هندسه در مدارس به کمک نظریه های یادگیری به گونه ای که حس کنجکاوی دانش آموزان را برانگیزد و کاوش را در آنها تشویق نماید، می تواند یادگیری دانش آموزان را بهبود بخشیده و توسعه تفکر هندسی را برای آنان به همراه داشته باشد. در این مقاله سعی داریم تا با معرفی ۶ نظریه شناخته شده درمورد یادگیری در هندسه مدرسه ای و بیان انتقادهایی بر آنها به درک شیوه تفکر دانش آموزان توسط معلمان و دانشجو - معلمان و یادگیری هرچه بهتر و عمیق تر دانش آموزان در درس هندسه مدرسه ای کمک نماییم . روش پژوهش در این مقاله از نوع کتابخانه ای است که اطلاعات آن از طریق بررسی اسناد و متون چاپی نمایه شده در بانک های اطلاعاتی تهیه شده است