مسئولیت پذیری در مثنوی معنوی مولانا

یکی از مهمترین ویژگی های انسان و تفاوت آن با حیوان، احساس مسئولیت و پذیرش آن است و انسان تنها با قدرت ایمان و تقوا می تواند مسئولیت پذیر باشد. مولانا به عنوان اندیشمندی توانا و عارف بزرگ، آرای قابل توجهی در این زمینه دارد. به عقیده او، انسان با عنایت حق تعالی، اختیار بد بودن و نیک بودن را خود دارد و باید خود را در برابر دیگران مسئول بداند و در جهت رفع نیازهای مادی و معنوی آنان بکوشد.مولوی در مثنوی بر این نکته تاکید فراوان داشته که انسان در مرحله ی عمل ارزش پیدا می کند و گفتار تنها هیچ وقت نمی تواند برای انسان ارزش محسوب شود . مولانا به عنوان بزرگترین شاعر اخلاق و عرفان ، با بیانی نغز و دلنشین در کتاب مثنوی انسان ها را در قبال خدا، خود، همنوعان مسئول می داند و برای هر کدام وظایفی را برمی شمارد که قابل درک است و همچنین انسان بنا به دستور الهی در روز قیامت مورد بازخواست قرار می گیرد و مسوول رفتار و کردار خود در دنیا است .