خلاقیت و اهمیت و نقش آن در پیشرفت درسی و تحصیلی دانش آموزان

مقاله حاضر پژوهشی مروری با هدف بررسی تاثیر گذاری خلاقیت در آموزش و یادگیری دانش آموزان می باشد. ضرورت پرورش تخیل در کودکان و دانش آموزان و نیز فراهم کردن شرایط اجتماعی و جدید در آموزش و پرورش تحت عنوان تعلیم و تربیت خلاق، امری ضروری و جدی است. خلاقیت، قدرت و توانایی خلق و ایجاد مفاهیم، یا به کار گیری آن در شکل جدید از طریق مهارت های ذهنی تعریف شده است. از جمله سیر مراحل خلاقیت در افراد به کار گیری سلامت فکر، آمادگی برای خلاقیت از طریق کسب مواد خام لازم، حساسیت نشان دادن به مسئله، درخشش ناگهانی یک فکر، کسب دیدگاه و نگرش موافق نسبت به ایده های نوین و فعالیت ضمیر ناخودآگاه بر روی مسئله می باشد. »بارش ذهنی« یا »رگبار ذهنی«، توجه به خود شکوفایی در کودکان، ایجاد اعتماد به نفس و... را می توان از عوامل موثر در ایجاد خلاقیت دانست. همچنین از موانعی که بر سر راه خلاقیت دانش آموزان قرار دارد می توان به سلطه گری، منفی بافی، مقاومت، ترس، عیب جویی، انتقاد از دیگران و... اشاره کرد. بنابراین یک نظام تربیتی خلاق باید از روش هایی استفاده کند که باعث پرورش خلاقیت گردد، مانند: روش های پویا و ایستا، استفاده از حواس، استفاده از روش بحث و گفت و گو، فراهم آوردن فعالیت های مبتنی بر تجربه، استفاده از تفکر واگرا به جای تفکر هم گرا. یافته های این مقاله نشان می دهد که پژوهش، بستری مناسب برای تقویت و گسترش روحیه ابتکار، نوآوری و خلاقیت است. خلاقیت و نوآوری زمانی به ثمر می نشیند که به صورت فرهنگ و نهضت پویایی داشته باشد. خلاقیت و نوآوری یکی از مولفه های مهم قدرت در عصر جدید بوده و برای داشتن آموزش و پرورش فعال و پویا که بتواند شکوفایی و نوآوری را به دانش آموزان بیاموزد باید به جایگاه معلمان در نظام تعلیم و تربیت توجه کرد. در آخر توصیه می شود به خلاقیت، تنها از منظر هوش نگاه نشود و قابل آموزش و یادگیری بودن خلاقیت به معلمان انتقال داده شود.