بررسی رابطه بین اضطراب ریاضی،نگرش ریاضی با انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نهاوند

هدف پژوهش، بررسی تاثیر مولفه های اضطراب ریاضی و نگرش ریاضی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. در این پژوهش به روش خوشه ای تصادفی دانش آموزان از مدارس مختلف شهر نهاوند انتخاب شدند. ابزار سنجش در این پژوهش "مقیاس اضطراب ریاضی" و "مقیاس نگرش ریاضی" بود، با توجه به نتایج بدست آمده مشخص شد که قوی ترین عامل پیش بینی کننده ی پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی، مولفه ی نگرشی منفی است، به بیان دیگر دانش آموزانی که از درگیر شدن با موقعیت هایی که مستلزم دانش ریاضی است لذت می برند، و به درس ریاضی علاقه دارند. هم چنین نتایج تخقیق نشان داد که با افزایش احساس منفی به ریاضی و افزایش اضطراب ریاضی موجب کاهش پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان می شود در این پژوهش روش هایی برای سوق دادن دانش آموزان به درس ریاضی جهت کاهش اضطراب و احساس منفی نیز مورد بررسی قرار گرفته است.