تجزیه و تحلیل زبان اندیشه و دیدگاه های پیرامون آن

فرضیه زبان اندیشه، فرضیه ای است که اظهار میدارد که اندیشه آدمی، در بطن نوعی زبان ذهنی، صورت میپذیرد. زبان مزبور، از منظر برخی از ویژگیهای کلیدی، مشابه با زبان طبیعی میباشد: مانند اینکه از کلماتی تشکیل شده است که شکلدهنده جمله هستند؛ واژگان و جملات، حامل معنا هستند و معنای هر جمله به شکل نظاممند، وابسته به معنای عناصر واژگانی تشکیل دهنده آن جمله و نحوه ترکیب و چینش واژگانی میباشد. اما، زبان مزبور، از پاره ای جهات با زبان طبیعی متفاوت است. هدف از انجام پژوهش حاضر، واکاوی مولفه های بنیادین زبان اندیشه، معرفی چالشهای فراروی آن و در نهایت امکان ارائه نظریه یکپارچه در خصوص زبان اندیشه (منتالیز) ، با اتخاذ رویکرد توصیفی تحلیلی، بوده است.برایناساس، نظریه های بازنمود اندیشه،ترکیبپذیری معنایی، ساختار منطقی و محاسبات ذهنی، به مثابه مولفه های بنیادین نمایانگر زبان اندیشه، معرفی گردید. از سوییدیگر، فرایندهای یادگیری زبانی، درک زبانی و طبیعی سازی ذهنی، به مثابه سه مورد از مهمترین چالشهای فراروی نظریه، ارائه گردید. درنهایت، برآیند نظرات اندیشمندان و تحلیل آرای آنها در خصوص ویژگیهای بنیادین منتالیز و تحلیل چالش های فراروی آن، نشان داد که، هنوز طرحواره واحدو نظریه یکپارچه ای از منتالیز، که مورد توافق همگان باشد، ارائه نگردیده است. بنابراین، تا مادامی که به شکلی واضح و مبرهن، تفاوتها و شباهتهای انواع منتالیز از سوی نظریه پردازان زبان اندیشه، برشمرده نشود، همچنان، میبایست از پژوهشگران این حوزه، انتظار داشت تا به کنکاش خویش در مورد واکاوی موشکافانه ساختار درونی، نحوه کارکرد و شناسایی مولفه های بنیادین زبان اندیشه، ادامه دهند.