نقش پیشبینی کنندگی توسعه سازمانی در رضایت شغلی و عزت نفس دبیران شهر شیراز

همانطور که مشخص است آینده یک کشور در دستان جوانانی است که هم اکنون در کلاس های درس و تحت راهنمایی های معلمانی دلسوز که یکی از مهم ترین عوامل در فرایند آموزش و پرورش هستند پرورش می یابند. اگر مسئولان یک کشور درصددند تا به اهدافی که می خواهند در آینده به آن نایل شوند دست یابند وخط مشی هایشان در کلاس درس پیاده شود باید بتوانند به راه هایی بیندیشند که رضایت شغلی و دلبستگی های حرفه ای را در میان معلمان افزایش دهد، عوامل متعددی می تواند برافزایش رضایت شغلی تاثیر بگذارد. هدف این پژوهش و تاکید آن بر عوامل برانگیزاننده درونی است. اگر هدف آموزش و پرورش توسعه بالندگی هر چه بیشتر و تربیت نسلی است که سازنده متکی به نفس و دارای رشد و پرورش همه جنبه های مختلف وجودی است باید این اتفاق توسط کسانی به وقوع بپیوندد که ارزیابی مثبتی از خود داشته و دارای عزت نفس بالایی باشند. بنابراین در این راستا باید تدابیری اتخاذ شود که در جهت افزایش عزت نفس در معلمان باشد که این امر خود باعث افزایش رضایت شغلی و کارآیی معلم و توسعه فرهنگی آموزش و پرورش می گردد و نتیجه آن پرورش نسلی با خصوصیات مورد نظر است که بی شک هر جامعه ای خواهان آن می باشد از طرفی، یکی از ابعاد تاثیر گذار این سازمان در پرورش جسمی و روحی دانش آموزان، است و معلمان، نقش حیاتی در تکامل رفتار، نگرش، مهارتها و دادن اطلاعات مورد نیاز آنها برای فعالیت بدنی در طول زندگی دارند؛ بنابراین، توجه به ویژگیهای شخصیتی معلمان و بکارگیری عوامل انگیزشی آنها، شاید عاملی مهم در جهت رشد و توسعه هرچه بیشتر سازمان آموزش و پرورش باشد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل، کلیه معلمان مقطع دبیرستان دور اول و دوم شهر شیراز بود که از بین آنها، ۱۱۰ نفر به روش نمونه گیری طبقهای نسبی و با استفاده از فرمول یامان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های عزت نفس (کوپر اسمیت،(۱۹۹۰، رضایت شغلی (دالت و همکاران، (۱۹۶۶و توسعه سازمانی (فیلبین،(۲۰۰۹ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف ،ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد . یافته ها و نتایج بیان می دارد که اگر سازمان آموزش و پرورش به دنبال جلب رضایت شغلی معلمان است، باید زمینه ای فراهم آورد تا معلمان با احساس خود ارزشمندی بیشتری در محیط کار خود حاضر شوند و اگر بخواهد معلمان به لحاظ کارایی و بهره وری در سطح مطلوب باشند، باید توجه بیشتری به شاخصهای توسعه سازمانی داشته باشند، طوری که نقاط تاریک آن را از بین برده، با نظرخواهی و بکارگیری یافته ها و اصول علمی جدید در راه شفافیت بیشتر و ایجاد محیطی آرام و خوشایند گام بردارند. از طرف دیگر، اگر سازمان در کنار فراهم ساختن دیگر امکانات و تامین نیازها و خواستهای معلمان، اقدام به پژوهشهایی در زمینه چگونگی بالا بردن میزان عزت نفس معلمان نمایند، در آینده میتوان شاهد سازمانی شکوفا و بالنده باشیم که در آن معلمان احساس ارزشمند بودن کرده، از شغل خود احساس رضایت بیشتری داشته باشند.