بررسی مبانی سبک زنانه در رمان «کولی کنارآتش»

زنانه نویسی، یعنی جنسیتی کردن ادبیات بر اساس تجربه و نگاه زنانه. اغلب فارسی زبانان وجود تفاوت های زبانی مرد و زن را تا حدودی در زبان فارسی تایید می کنند ، اما با این همه ، تفکیک زبان مردانه از زنانه و بازشناسی گفتار مرد از زن چندان آسان نیست. در هر زبانی برخی از سازه های زبانی در گفتمان یکی از دو جنس مذکر و مونث رواج بیشتری دارد. هر یک از دو جنس زن و مرد ساختارهای زبانی متفاوتی را به کار می-برند. زنان نویسنده با تاکید بر نقش اجتماعی و ذهنیت زنانه ، کوشیده اند از زنان تصویری واقعی ترسیم نمایند که این تصویر با سیمای زن در آثار مردان متفاوت است. از جمله این نویسندگان، خانم منیرو روانی پور است که در این پژوهش سعی شده است، خصوصیات و مشخصات بارز فن نویسندگی این نویسنده با تاکید بر لایه های سبک زنانه بررسی و تحلیل شود. سبک زنانه در لایه ی فرم، ساده نویسی، جزیی نگری، رویانگاری را در داستان پدید می آورد و در لایه ی محتوا مباحثی چون مردستیزی، خویابی، گلایه از فراموش شدگی تاریخی زن را مطرح می سازد. در رمان«کولی کنار آتش» نیز زنانه نویسی در لایه های زبانی آوایی، واژگانی و نحوی تجلی یافته است و در دیگر زمینه های مربوط به فرم، شاهد ساده نویسی، غلبه ی کنایه و تعریض و استعاره پردازی هستیم.