نانوکامپوزیت های پلیمری آنتی باکتریال

بیماری های عفونی یک مشکل عمده بهداشتی و یکی از علل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه هستند. اگر چه آنتی بیوتیک ها دارای ویژگی آنتی باکتریایی بوده و در درمان عفونت زخم و در نهایت بهبود زخمموثر هستند، با این حال مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک ها موجب شده هم چنان نیازمند یافتن درمان های جایگزین باشیم. نانومواد به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود مانند مساحت سطح زیاد، پایداری شیمیایی وحرارتی مناسب توجه بسیاری را به خود جلب کرده اند. نانوذرات اکسید فلزی از طریق تولید گونه های اکسیژن فعال با باکتری ها برهمکنش داشته و باعث آسیب رساندن به پروتئین های سلولی، لیپیدها، DNA و در نهایت مرگ سلول باکتری می شوند. مواد پلیمری به دلیل سهولت تولید، سبک بودن و غالبا شکل پذیر بودن در صنعت بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. نانوکامپوزیت های کاربردی با ویژگی های خاص را می توان با ترکیب نانوذرات در ماتریس پلیمر به دست آورد. نانوکامپوزیت های پلیمری ضدباکتریایی، مواد چند فازی هستند که رشد باکتری را مهار می کنند و برای کاربردهای مختلف روزمره مانند بسته بندی، صنایع غذایی و تجهیزات پزشکی مطلوب هستند. در این مقاله مروری نانوکامپوزیت ها پلیمری آنتی باکتریال معرفی شده و روش های تهیه و نحوه ی بررسی خواص آنتی باکتریایی آنها مورد بررسی قرار گرفته است.