پیش بینی خودکارآمدی بر اساس هوش های چندگانه و تاب آوری دانشجویان مراکز آموزشی شهرقم

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودکارآمدی براساس هوش های چندگانه و تاب آوری دانشجویان مراکز آموزشی قم صورت گرفته است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود که در ردیف تحقیقات غیر آزمایشی قرار می گیرد. جامعه پژوهش حاضر را دانشجویان مراکز علمی شهر قم تشکیل می دهند که نمونه ای به تعداد (۱۷۵) نفر از آن با روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغییرها، سه پرسشنامه خودکار آمدی بندورا (۲۰۰۰)، پرسشنامه هوش چندگانه گاردنر (۲۰۰۲) و پرسشنامه تاب آوری کانر دیوید سون (۱۹۹۱) استفاده شد. داده های به دست آمده به وسیله نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در شاخص های میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه گام به گام مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین خودکارآمدی و هوش های چندگانه رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین مولفه های تجربه های موفق و زبانی کلامی(۰/۲۴۱)، منطقی ریاضی(۰/۱۷۹)، میان فردی(۰/۱۵۵)، طبیعت گرا(۰/۱۶۶)، بدنی وجنبشی (۰/۱۰۵)، درون فردی (۰/۷۸)، موسیقیایی (۰/۱۳۹) رابطه مثبت معنادار وجود دارد. از سوی دیگر بین خودکارآمدی و مولفه میان فردی در سطح (۰/۱۸۵) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داد از میان متغیرهای پیش بین، تاب آوری ۱۰ درصد از واریانس خودکارآمدی را پیش بینی می کند.