تهیه بیوحسگر نوری برای تشخیص باقیمانده سم کارباریل در میوه ها

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 245

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHEMISTRYAZAD01_007

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1402

چکیده مقاله:

وجود باقی مانده سموم در میوه ها یکی از معضلاتی است که سلامت جامعه را تهدید میکند. بنابراین یک ابزار قوی، سریع، حساس و دقیق که بتواند این نوع آلاینده ها را در محل تشخیص دهد، بسیار مورد نیاز است از جمله این ابزار می توان به بیوسنسور نوری اشاره کرد. در پژوهش انجام شده از نمونه آزمایشگاهی سم کارباریل با غلظت های در حد ppb استفاده شد. حسگر تهیه شده بر مبنای پدیده تشدید پلاسمون سطحی کار میکند که در آن از نانو ذرات طلا با ابعاد ۵۰-۶۰nm استفاده گردید. آنزیم تریپسین نیز به عنوان یک بیومعرف به کار گرفته شد. تثبیت مواد با روش لایه نشانی لایه به لایه انجام گردید.برای اندازهگیری از محلولهایی با غلظتهای مختلف کارباریل از۱۰ ppb تا ۱۰۶ استفاده شد و عملکرد حسگر در این محلولها توسط طیف سنجی نور مرئی- فرابنفش مورد بررسی قرار گرفت. بیوحسگر حاصل در طول موج ۵۵۰nm تا ۶۰۰nm دارای حداکثر جذب بود.در تحلیل و بررسی طیف های حاصل تغییرات میزان جذب بیشینه در هر طیف نسبت به طیف مجاور معیار میزان حساسیت بیوحسگر منظور شد. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر حداکثر میزان حساسیت به میزان ۰.۰۲۱۵ Absorbance unit/ppb و حد تشخیص ۱/۱۶۰ ppb می باشد.این بیوحسگر برای غلظتهای کمتر از ۱ ppm و غلظتهای بیشتر از آن دو رفتار متفاوت از خود نشان می دهد.

نویسندگان

ناهید رئوفی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مجتمع فنی و مهندسی دانشکده شهید باکری گروه مهندسی شیمی و پلیمر

مهناز تراب پرور

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مجتمع فنی و مهندسی دانشکده شهید باکری گروه مهندسی شیمی و پلیمر

محمدحسین منوچهری نژاد

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مجتمع فنی و مهندسی دانشکده شهید باکری گروه مهندسی شیمی و پلیمر

متین ایمانی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مجتمع فنی و مهندسی دانشکده شهید باکری گروه مهندسی شیمی و پلیمر

شایان ذاکر شبیری

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مجتمع فنی و مهندسی دانشکده شهید باکری گروه مهندسی شیمی و پلیمر

محمدمهدی قربانی واقعی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مجتمع فنی و مهندسی دانشکده شهید باکری گروه مهندسی شیمی و پلیمر