اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر انسجام روانی مادران دانش آموزان دارای اختلال های یادگیری

مقدمه: تولد و حضور یک کودک با نیازهای ویژه از جمله اختلالات یادگیری در هر خانواده ای می تواند فرآیند سازگاری و بهزیستی والدین و به ویژه مادران را تحت تاثیر قرار دهد و پیامدهایی همچون افزایش نشانگان روان شناختی و کاهش انسجام روانی را به دنبال داشته باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر انسجام روانی مادران دانش آموزان دارای اختلال های یادگیری انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری آن را کلیه مادران کودکان دارای اختلال یادگیری شهر زابل در سال تحصیلی ۰۱-۱۴۰۰ که در مرکز آموزشی و توان بخشی دانش آموزان با مشکلات ویژه یادگیری شهید صلواتیان زابل دارای پرونده بودند، تشکیل داد (۶۵ نفر). نمونه مورد مطالعه را ۳۰ نفر از مادرانی که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند، تشکیل داد که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به در گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) منتسب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه انسجام روانی فلنسبرگ – مدسن، وینتگود و مریک (۲۰۰۶) استفاده شد. روش اجرای مداخله نیز به صورت آموزش روان درمانی انگیزشی در طی ۸ جلسه برای گروه آزمایش بود و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک و چندمتغیره انجام شد. میانگین های تعدیل شده نشان می دهد که میانگین نمره ی انسجام روانی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش بیشتری دارد؛ بنابراین در سطح معناداری ۰۵/۰ آموزش روان درمانی انگیزشی بر انسجام روانی مادران دانش آموزان دارای اختلال های یادگیری موثر است. یافته ها: نتایج نشان داد که روان درمانی انگیزشی بر انسجام روانی مادران دانش آموزان دارای اختلال های یادگیری موثر است.نتیجه گیری: برای بهبود انسجام روانی مادران دانش آموزان دارای اختلال های یادگیری می توان از روان-درمانی انگیزشی استفاده نمود.