فاژ درمانی و کاربرد آن در کنترل بیماری های گیاهی
محل انتشار: فصلنامه گیاه پزشکی کاربردی، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 227
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PLNTI-11-1_006
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1402
چکیده مقاله:
اصطلاح باکتریوفاژ به ویروسهایی اطلاق می شود که بهطور اختصاصی باکتریها را آلوده میکنند. باکتریوفاژها عمدتا دارای کاربردهای پزشکی و دامپزشکی بوده و اخیرا برای کنترل بیماریهای گیاهی مورد توجه قرار گرفتهاند. استفاده از فاژها در کنترل زیستی بیمارگرهای گیاهی، ناشی از توانایی آنها در کشتن باکتریها و همچنین مشاهده فاژها در همان محیط های میزبان باکتریایی است؛ همین امر نشان دهنده توانایی زندهمانی آنها در محیط زیست میزبان می باشد. فاژها به دلیل کاربرد آسان و راحت، امکان ترکیب شدن با باکتری کش های دیگر و یا استفاده متناوب با آفت کش ها و داشتن قیمت نسبتا پایین به عنوان بخشی از برنامه مدیریت تلفیقی بیماری ها استفاده شده اند؛ علیرغم تردیدهای فراوان درمورد کاربرد باکتریوفاژها بهعنوان عوامل کنترل زیستی موثر، ظهور باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک و نگرانی از امکان انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی از بیمارگرهای گیاهی به بیمارگرهای انسانی و ظهور نژادهای متحمل به مس در میان باکتریهای گیاهی منجر به تمایل بیشتر برای کنترل بیماریها با تکیه بر باکتریوفاژها در کشاورزی مدرن شده است. تاکنون فاژ درمانی به طور موفقیت آمیزی علیه عواملی از قبیل لکه باکتریایی قارچهای خوراکی Pseudomonas tolasi، لکه برگی باکتریایی لوبیا، پوسیدگی های نرم ایجاد شده توسط گونه های پکتوباکتریوم، آتشک سیب و گلابی Erwinia amylovora، اسکب سیب زمینی Streptomyces scabies، بلایت باکتریایی شمعدانی Xantomonas hortorum pv. Pelargonii، لکه باکتریایی گوجه فرنگی Xantomonas campestris pv. Vesicatoria استفاده شده ا ست. این حقیقت وجود دارد که باکتریها می توانند با روش مشابه به آنچه که در آنتی بیوتیکها مشاهده شده، نسبت به فاژها مقاوم شوند، اما مزیت فاژها نسبت به آنتی بیوتیکها برای درمان بیمارگرها، توانایی آنها در ایجاد جهش ژنتیکی و آلوده کردن میزبانهای جدید است. مشکل عمده کنترل زیستی وابسته به فاژها، تبدیل آزمایشات موفق آزمایشگاهی به روشهای کنترل موثر علیه بیمارگر در سطح مزرعه است. بدین منظور لازم است درک کاملی از اکولوژی و تعامل پیچیده میزبان- فاژ در محیطهای مختلف گیاهی بهدست آوریم تا بهره وری مطلوبی از فاژها به عنوان یک روش کنترل زیستی به عمل آید. در مقاله حاضر تلاش شده است تا مروری کلی بر پتانسیل باکتریوفاژها در کنترل زیستی بیمارگرهای گیاهی انجام شود و مزایا و چالش های آن معرفی گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه سمیعی
استادیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و علوم پایه، واحد رودهن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رودهن، ایران