بررسی و تبیین میزان مشارکت شهروندان در انتخابات با تاکید بر سیاست تبلیغاتی احزاب و نامزدها

در مشارکت سیاسی مسئله این است که چه عواملی مردم را به شرکت در انتخابات برمی انگیزند اما در بحث رفتارشناختی مشارکت سیاسی شهروندان پرسش اصلی این است که چه عاملی باعث می شودرای دهندگان به این تصمیم برسند که به حزب یا شخص خاص رای دهند. در حقیقت رفتار انتخاباتی یکی از کنش های سیاسی مردم است که به عنوان شاخصی جهت تعیین میزان مشارکت سیاسی آن ها در نظام اجتماعی مطرح است. این پژوهش در دسته پژوهش های توصیفی-تحلیلی قرار می گیرد و به صورت کمی، به شیوه پیمایشی و با ابزار پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفته است.جامعه آماری آن، شهروندان کرج بودند که به سن قانونی رای دهی در انتخابات رسیده اند.روش نمونه گیری،روش خوشه ای چند مرحله ای بود.در این روش،ابتدا از بین خوشه های جمعیت مطالعه شده به صورت تصادفی نمونه انتخاب و سپس از بین افراد هر خوشه نیز به صورت تصادفی تعدادی انتخاب می شود. حجم نمونه نیز بر اساس فرمول«کوکران»تعداد۳۸۴ نفر تعیین و درنهایت، تعداد ۳۵۴ نمونه بررسی و تحلیل شد. یافته ها نشان می دهد در تحقیقات انجام گرفته، تاثیر سیاست های تبلیغاتی رسانه ای چاپی و دیجیتال مورد تائید قرار گرفت اما اثر متقابل آن ها بر افراد رد شد. همچنین، تاثیر معنادار تعلق خاطر حزبی بر تعیین سیاست های تبلیغاتی رسانه ها موثر به دست آمد اما اثربخشی شیوه های تبلیغاتی به کار گرفته شده به وسیله احزاب رد شد.در انتها نیز اثر جایگاه اجتماعی نامزدمورد تائید قرا گرفت.باتوجه به موارد بیان شده وباتوجه به بهره مندی از رسانه های مختلف توسط احزاب،گروه ها و نامزدها، در چنین جوامعی،استفاده از شیوه های مناسب تبلیغاتی رسانه های مختلف که به وسیله احزاب مورداستفاده قرار می گیردوهمچنین حضور نامزدهای معتبرمی تواند هم در مشارکت سیاسی و هم درجلب نظررای دهندگان تاثیرمناسبی داشته باشد.