آموزش و پرورش و توسعه ی کشور

سرمایه گذاری در آموزش و پرورش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و باید هزینه های صرف شده در امرتعلیم وتربیت را نوعی سرمایهگذاری به حساب آورد ودرصد هزینه های آموزشی کشورها رقمی معادل ۱۰ تا ۲۰ درصد کل بودجه هر کشور را تشکیل می دهد و این هزینه ها شامل هزینه های اداری ، حقوق کارکنان ، کتب درسی و مواد کمک درسی ، تجهیزات و نگهداری ساختمانهای آموزشی و سایر بودجه های جاری است . آموزش و پرورش نقش اساسی در رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد و به عنوان یکی از اهداف مهم تمام کشورها شناخته شده است .توسعه آموزش و پرورش مستقیما به توسعه علوم و صنایع و تولید و بالطبع باعث توسعه اقتصادی می شود و به صورت ، رابطه آموزش و پرورش با توسعه اقتصادی و اجتماعی یک رابطه پیچیده است . آموزش و پرورش باعث تغییر ارزش ها و طرز تلقی های افراد می شود و این خود تاثیر مستقیمی به وضعیت اقتصادی دارد . چنانچه آموزش و پرورش یک کالای مصرفی قلمداد شود به هنگام بروزبحران ها بایستی از میزان مصرف کاست و بنابراین مقادیر کمتری آموزش و پرورش ارائه نمود . اگر آموزش و پرورش یک کالای سرمایه ای بادوام است طبیعتا بر ظرفیت تولیدی جامعه خواهد افزود . چرا بایستی برحجم سرمایه گذاری ها در آموزش و پرورش افزوده گردد ؟ پاسخ این سوال را بایستی در تغییرات و تحولاتی جستجو کرد که آموزش و پرورش در فرد و جامعه به وجود می آورد . لذا آموزش وپرورش سبب گسترش ظرفیت تولیدی و همچنین رشد اقتصادی جامعه موجب افزایش درآمد و توزیع عادلانه ثروت می گردد و همچنین نقش موثری در تشکیل سرمایه انسانی خواهد داشت . هدف اصلی از نگارش این مقاله این است که نشان دهیم آموزش و پرورش نوعی سرمایه گذاری است و برای تسریع آهنگ رشد اقتصادی و اجتماعی راهی جزسرمایه گذاری های انبوهدر منابع انسانی وجود ندارد.