بررسی رابطه شیوه تدریس فناوری محور با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان(مطالعه موردی: دانش آموزان سال دهم انسانی دبیرستان ایزدی شهر قم)

ورود رایانه و تکنولوژی های مربوطه به آن در عرصه آموزش، تغییرات و تحولات مختلفی را در آن ایجاد نموده است.تغییر نقش ها، ایجاد مسولیت های جدید، ایجاد تغییرات پی در پی و سایر زمینه های دیگر، همگی از تبعات حضور این فناوری در نظام های آموزشی است بنابراین شناسایی جنبه های مختلف کاربرد این فناوری در امر آموزش ضروری به نظر می رسد. از آنجاییکه اکثریت دانش آموزان با چگونگی استفاده از رایانه در امر کیفیت بخشی به فرایند آموزش، آگاهی ندارند همچنین بی ۱ حوصلگی و نارضایتی دانش آموزان از تدریس به شیوه سنتی و عدم قدرت کافی آن برای انتقال مطالب درسی، در پژوهش حاضر به شناخت مهارت ها و ابزار های مورد نیاز معلمان و دانش آموزان برای استفاده از رایانه در کیفیت بخشی به امر یاددهی و یادگیری پرداخته شد. جهت گردآوری اطلاعات از روش های علمی مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه استفاده نموده و جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان دهم انسانی دبیرستان حاج محمد ایزدی شهر قم بوده است همچنین استفاده از نظر همکاران و مطالعه کتب، به راهکار های مختلف دست یافته شد که مهم ترین آنها عبارتند از: برگزاری کلاس های آموزشی مربوط رایانه ،ایجاد پست الکترونیک و غیره بعد از انتخاب و اجرای بهترین راه حل ها، تا حد زیادی به اهداف مورد نظر خود پژوهش دست یافته شد و سطح کیفیت یادگیری دانش آموزان در درس جغرافیا ارتقاء یافت. به طوری که در پایان سال بیش از ۹۰ درصدفراگیران به برگزاری کلاس درس در IT علاقه مند بودند و همچنین بیش از ۸۰ درصد آنها مهارت های لازم در استفاده از رایانه به دست آورده بودند.