Interdisciplinary Studies in Iranian Universities of Medical Sciences: Structural Analysis of Factors and Actors

زمینه و هدف: افزایش پیچیدگی مسائل و پیشرفت های فناورانه باعث گسترش و توسعه میان رشته ای ها برای فهم دقیق تغییرات و فراگیری چگونگی رویارویی با آنها شده است. بهداشت و سلامت اساسا ماهیت پیچیده ای پیدا کرده است و امکان فهم این حوزه تنها با تکیه بر علوم پزشکی مهیا نخواهد بود. پرسش اصلی این مقاله آن است که به کارگیری میان رشته ای ها در علوم پزشکی ایران تابع چه الگو و مدلی است؟ برای پاسخ به این پرسش بازیگران و عوامل شکل دهنده به توسعه میان رشته ای ها بررسی شده است. عوامل شکل دهنده به وضعیت به کارگیری میان رشته ای ها در علوم پزشکی ایران کدام هستند؟ تحلیل ساختاری- تفسیری این عوامل بر پایه تاثیرپذیری و تاثیرگذاری آنها از یکدیگر چگونه است؟ روش: پانل خبرگان به منظور گردآوری، اولویت گذاری و اعتباربخشی عوامل تاثیرگذار بر آینده توسعه میان رشته ای ها در علوم پزشکی؛ روش تحلیل ساختاری- تفسیری با استفاده از نرم افزار میک مک و مکتور به منظور شناسایی نقش کنشگران و عوامل بر وضعیت میان رشته ای ها. یافته ها: توسعه میان رشته ای ها نیازمند حمایت و پشتیبانی نهادهای سیاست گذار به عنوان هدایت گر و تسهیل کننده از طریق وضع قوانین تسهیل گر، توسعه هسته های آموزشی و پژوهشی میان رشته ای، توسعه برنامه های ماژولار میان رشته ای. نتیجه گیری: عامل «لزوم گذار به دانشگاه های نسل سوم»، بیشترین اثرگذاری و عامل «بازبینی سیاست های جذب منابع انسانی»، بیشترین تاثیرپذیری را دارند. عامل دانشگاه های نسل سوم عاملی است که زمینه را به شدت برای توسعه میان رشته ای ها فراهم می کند و بر سایر عوامل و دانش های میان رشته ای اثرگذار است. توسعه میان رشته ای ها باید به گفتمان مسلط دانشگاه تبدیل شود به شکلی که در قالب سیاست ها و برنامه های راهبردی آموزش عالی پزشکی مدون شود.