طراحی برنامه ی درسی مقطع ابتدایی مبتنی بر آینده پژوهی در آموزش و پرورش استان مازندران

هدف پژوهش حاضر طراحی برنامه ی درسی مقطع ابتدایی مبتنی بر آینده پژوهی در آموزش و پرورش استان مازندران می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل کلیه ی برنامه ریزان آموزش و پرورش استان مازندران به تعداد ۱۲۹ نفر بودند، که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (برحسب جنسیت) ۱۰۳ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد برنامه ی درسی شیخی (۱۳۸۸) و آینده پژوهی پارسا و همکاران (۱۳۹۰) بود. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصان مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ (برنامه ی درسی برابر ۸۹/۰ و آینده پژوهی برابر ۸۸/۰) محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو روش آماری شامل آمار توصیفی و آمار استنباطی و جهت آنالیز از نرم افزار Spss استفاده شده است. نتایج نشان داد که برنامه ی درسی مقطع ابتدایی مبتنی بر آینده پژوهی در آموزش و پرورش استان مازندران بیشتر از حد متوسط است. هم چنین مولفه های (حوزه ی شناختی، ارزشی، مهارتی) برنامه ی درسی مقطع ابتدایی مبتنی بر آینده پژوهی تفاوت معنی داری دارد.