بررسی تاثیر آموزش رفتارهای جامعه پسند به کودکان با نیازهای ویژه

پژوهش حاضر از نظر هدف یک تحقیق کاربردی می باشد و بر مبنای روش یک تحقیق توصیفی تحلیلی و از نوع پیمایشی، چرا که تحقیقات کاربردی با استفاده از زمینه و بستر شناختی و معلوماتی که از طریق تحقیقات بنیادی فراهم شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کودکان نیازهای ویزه شهر لامرد به تعداد۴۰ نفر بود، روش نمونه گیری تصادفی ساده که همان جامعه به دلیل کم بودن به عنوان نمونه انتخاب شد. به منظور تعیین روایی پرسشنامه از روایی ظاهری، محتوایی و سازه استفاده شد. در ضریب پایایی این ابزار به روش آلفای کرونباخ برای هر ی از خرده مقیاس های کمک کردن، همکاری، سهیم شدن و نمره کل رفتار جامعه پسند به ترتیب۰. ۷۲، ۸۲، ۰. ۸۱، ۸۷، حاصل شد. برای گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شد.. نتایج نشان دادکه فرضیه های تحقیق آموزش رفتارهای جامعه پسند (کمک کردن، همکاری کردن، سهیم شدن) بر کودکان نیازهای ویژه هیچ تاثیری ندارد.