ضرب المثل های شاخص مردم محله ی سعدی شیراز

آداب و رسوم یا ادب شفاهی، مجموعه ای از دستاوردهای پیشینیان است که هویت هر انسانی را شکل می دهد و به صورت نقل شفاهی از یک نسل به نسل دیگر منتقل می شود و به عنوان میراثی ارزشمند به یادگار می ماند. ضرب المثل های مردم محله ی سعدی شیراز که مظاهری از فرهنگ است، بعضی ریشه در رویدادها و حوادث جامعه دارد، که گاهی در قالب پاره ای نثر، یک مصرع و یا یک بیت جلوه گری می کند. ضرب المثل های این پژوهش به روش میدانی کتابخانه ای و با رویکرد توصیفی توضیحی گردآوری شده است. زیرا در این روش علاوه بر طبقه بندی، ریشه و چگونگی شکل گیری ضرب المثل ها نیز بررسی شده است. هدف از این تحقیق، آن است که علاوه بر شناساندن ضرب المثل های خاص مردم این مکان تاریخی، ریشه و معنی بعضی از آن ها مورد توجه قرار گیرد و هدف نهایی، سعی در ثبت و ماندگاری آن ها است، همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که غالب مثل های مردم این محله طنزآمیز و برخی دیگر کنایی است و مردم بسیاری از مثل ها را بر اساس زندگی، تجارب و به ویژه حوادثی که برای بزرگان قوم و اهل محل رخ داده، ساخته و پرداخته اند و اغلب، آن ها را برای پندپذیری به کار می برند.