نقش عارضه های جسمانی در توصیف چهره و اندام شخصیت در داستان تنگسیر چوبک

چوبک، نویسنده ای است که درون مایه، موضوع و شخصیت های داستانی خویش را از میان مردمان ستم دیده، رنجور و قشر آسیب دیده جامعه انتخاب می کند. مردمانی که به خاطر شرایط بد اجتماعی و معیشت سخت در معرض انواع آسیب های اجتماعی قرار می گیرند. در این میان، شیوه شخصیت پردازی چوبک که با جزئی نگری مینیاتوری همراه است، ناگزیر از توصیف غیرمستقیم شخصیت از طریق چهره و اندام است و برای این منظور تیپ سازی با عارضه های جسمانی و نشان دادن آسیب های اجتماعی در چهره و اندام شخصیت ها با نگرش ناتورالیستی چوبک، تناسب کامل دارد. برای بررسی این ادعا، در پژوهش حاضر، شیوه شخصیت پردازی محمد، شخصیت اصلی داستان بلند تنگسیر را مورد مطالعه قرار داده ایم. نتیجه بررسی نشان می دهد که چوبک در توصیف چهره و اندام محمد به اندازه بسیار زیادی از عارضه های جسمانی در شخصیت پردازی وی استفاده کرده و از محمد، چهره ای درشت و خشن و غولی گنده و بدقواره آفریده است تا باورپذیری مخاطب برای به دست گرفتن اسلحه و اقدام به قتل مسلحانه وی را تامین کند.