ارزیابی بیان ژن miR-۳۷۸ و اندازه گیری سطح پلاسمایی کوآنزیم Q۱۰ در مردان نابارور با الگوی اسپرماتوژنز نرمال
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-23-6_008
تاریخ نمایه سازی: 2 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات مهم بهداشتی- درمانی جوامع مختلف محسوب میشود. اخیرا توجه زیادی به نقش miRNA در مسیر اسپرماتوژنز شده است. miR-۳۷۸ نقش مهمی در تنظیم تکثیر و تمایز در مسیر اسپرماتوژنز دارد. همچنین کوآنزیم Q۱۰، آنتی اکسیدانی است که دارای نقش در محافظت از سلول در برابر رادیکال های آزاد اکسیژن می باشد. مقادیر ناکافی از کوآنزیم Q۱۰، می تواند عامل مهمی در اسپرماتوژنز ناموفق باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح پلاسمایی کوآنزیم Q۱۰ و همراهی آن با بیان ژن miR-۳۷۸ در مردان نابارور با الگوی اسپرماتوژنز نرمال انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۴۵ فرد نابارور و ۴۵ نمونه فرد سالم به عنوان کنترل انجام شد. تعیین میزان بیان miR-۳۷۸ با روش PCR-qRT و اندازه گیری سطح آنزیم Q۱۰ با روش ELISA انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون تی تست استفاده شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، تیتر کوآنزیم Q۱۰ به طور معنی داری در گروه مبتلا به ناباروری پایین تر از افراد سالم مورد مطالعه بود (۰۵/۰>p). همچنین در افراد نابارور، بیان ژن miR-۳۷۸ به طور میانگین ۰۲۰/۰±۱۹۶/۱ برابر افراد سالم بود که این افزایش از نظر آماری معنی داری نبود (۴۵/۰=p). نتیجه گیری: به طور کلی در این مطالعه تغییر کوآنزیم Q۱۰ در سرم بیماران نسبت به نمونه های کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین در افراد نابارور، بیان ژن miR-۳۷۸ نسبت به افراد سالم افزایش داشت که این افزایش از نظر آماری معنی داری نبود. این موارد در اسپرماتوژنز در ناباروری مردان می توانند موثر باشند. البته شاید بتوان با افزایش تعداد نمونه به نتایج بهتری دست یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهیلا ترکاشوند
کارشناس ارشد ژنتیک، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
فلورا فروزش
استادیار گروه ژنتیک، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
عبدالرضا محمدنیا
استادیار، مرکز تحقیقات بیماری های مزمن تنفسی، پژوهشکده سل و بیماری های ریوی، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماری های ریوی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :