بررسی بن مایه های اساطیری بختیارنامه با تکیه بر آیین ها و نمادهای آشناسازی

اسطوره شناخت ابتدایی مردم روزگاران کهن از انسان و جهان پیرامون اوست که با تغییر شکل دادن در ادبیات ملت ها انعکاس یافته و به حیات خود ادامه می دهد. یکی از راه های انتقال اسطوره از نسلی به نسل دیگر بازتاب آن در قصه های عامیانه می باشد. بختیارنامه از قصه های عامیانه بازمانده از دوره اشکانی و ساسانی است که رگه هایی از اساطیر را می توان در آن مشاهده کرد. این پژوهش با شیوه تحلیل محتوایی داستان به بررسی بن مایه های اساطیری موجود در بختیارنامه می پردازد. در این مقاله فرض نگارندگان بر این بوده است که این قصه ژرف ساخت اسطوره ای دارد و عناصر اسطوره ای از جمله آیین آشناسازی و مراحل آن را در خود نمودار می سازد؛ براساس نتایج این پژوهش، آیین آشناسازی و مراحل آن با درون مایه این قصه قابل تطبیق است. همچنین عناصری چون بیابان، کودک سرراهی و ... در این قصه ریشه ی اسطوره ای دارند که در این پژوهش تحلیل و اثبات شده اند.