نقش هوش هیجانی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه بین هوش هیجانی با خودکارآمدی دانش آموزان مقطع ابتدایی است. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اقلید بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ ثبتنام و تحصیلکردهاند. نمونه موردنظر در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ایی از کل جامعه آماری در دسترس به تعداد ۳۰۰ نفر انتخاب شده است. افراد نمونه با استفاده از روش تصادفی انتخاب شدند و به ابزار پژوهش که عبارت بود از پرسشنامه هوش هیجانی و خودکارآمدی پاسخ دادند. با استفاده از روش همبستگی، اثرات مستقیم هوش هیجانی بر رویکردهای پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده نشان دادکه مقادیر اثرات مستقیم متغیرهای هوش هیجانی بر خودکارآمدی ۰/۷۹ است. درمجموع، نتایج پژوهش حاضر موید آن است که توجه به هوش هیجانی در بهبود خود کارآمدی دانش آموزان موثر است.