بررسی شواهدی از برابری جنسیتی، توانمندسازی زنان و سیستمهای کشاورزی و غذایی

مقاله پیش رو در مورد توانمندسازی و برابری جنسیتی زنان در جهت نیل به اهداف مهمی همچون پایداری توسعه کشاورزی، تولید محصولات استراتژیک، امنیت غذایی و ایمنی غذایی می باشد و به مرور منابع خارجی و داخلی در این حوزه پرداخته شده تا مشخص گردد توانمندسازی و برابری جنسیتی در ایران به چه میزان با شاخص های جهانی در مورد زنان همگام می باشد. این پژوهش با مرور منابع و مطالعات گسترده مشخص گردید که زنان چه مقدار به توانایی کافی در شاخه های مختلف از جمله: ایفای نقش در تحقق کشاورزی پایدار و تساوی در هنجارهای جنسیتی در حوزه کشاورزی و امنیت غذایی در ایران دست یافته اند. تحقق توسعه پایدار کشاورزی و امنیت غذایی در یک سرزمین، می تواند متاثر و ذینفع از عوامل تساوی جنسیتی در کنترل منابع، خدمات و تکنولوژی در یک سرزمین باشد. این تحقیق با استفاده از شواهد موجود مشخص می نماید در چه نقاطی شکاف های عمیق در مورد برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان باقی مانده است. نتایج، مواردی را در مورد دسترسی متفاوت زنان به منابع، شکل گیری، تقویت از طریق هنجارهای جنسیتی، پیوند توانمندسازی زنان و آموزش مادران و نیز پیامدهای تغذیه و تنوع رژیم غذایی مطرح می کند. تحقیق پیش رو به بررسی مسائلی مانند: ملاحظات جنسیتی در سیستم های غذایی زنان در مناطق شهری، شیوه های مشارکت دادن مردان در فرایند توانمندسازی زنان در سیستم های غذایی و نیز مسائل مربوط به مهاجرت، بحران ها و سیستم های غذایی بومی محدود می گردد، لیکن شواهد نشان می دهد با ارزیابی جنسیتی و اثربخشی برنامه های کشاورزی حساس به جنسیت و تغذیه، زنان در حوزه توانمندسازی و دستیابی به برابری جنسیتی محدود مانده اند. به همین منظور، برنامه ریزی متناسب جهت مشارکت زنان در فرایند پایداری توسعه کشاورزی، تولید محصولات استراتژیک، امنیت غذایی و ایمنی غذایی در توازی با ترویج هنجارهای جنسیتی برابر و ارتقای دسترسی به منابع و تکیه بر شواهد تحقیقات بومی براساس جنسیت پبشنهاد می گردد.