مروری بر روشهای مدیریت و احیای خاکهای شور و سدیمی: راهکاری برای استفاده بهینه از اراضی کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک

شوری خاک از جمله مشکلات رو به گسترشی است که پتانسیل تولید را در بسیاری از مناطق دنیا از جمله ایران تهدید مینماید. بخش عمدهای از ک شور ایران دارای اقلیم خ شک و نیمهخ شک میبا شد و ارا ضی این مناطق، اغلب حاوی ر سوبات گچی و نمکی هستند. این امر باعث شده سطح وسیعی از خاکهای کشور دارای عامل محدودکننده شوری برای رشد گیاهان و کشاورزی باشند. وجود نمکهایی همچون کلرورسدیم و سولفات سدیم در چنین خاکهایی باعث کاهش بازدهی محصول از نظر کمی و کیفی میشود. با توجه به وسعت زیاد این نواحی و سکونت چمعیت عمدهای در این مناطق ، اصلاح شوری و احیای این اراضی میتواند در تامین بخشی از نیازهای غذایی جوامع ساکن در این مناطق و رونق اقتصادی کشاورزان آن کمک نماید. لذا در این پژوهش ابتدا به بررسی خاکهای شور و سدیمی و طبقه بندی آنها پرداخته و سپس انواع روشهایی که برای اصلاح و بهبود کیفیت این خاکها میتوان استفاده نمود ارائه شده است. همچنین، راهکارها و نکاتی برای حفاظت خاکها در بلندمدت پس از استفاده از روشهای اصلاحی ارائه شده است. این روشها به طور کلی در سه گروه شامل روشهای بیولوژیکی، فیزیکی وشیمیایی قرار میگیرند. البته به کارگیری همزمان آنها منجر به دستیابی به نتنایج بهتر در اصلاح و بهبود وضعیت خاک میگردد. این پژوهش با برر سی خاکهای شور و سدیمی و تو ضیح و جمعبندی روشهای ا صلاح آنها، الگوی مدونی برای ارتقای کیفیت خاکها برای کارشناسان و مشاوران و افردای که در مناطقی با چنین خاکهایی جهت کشت گیاهان زراعی سر و کار دارند، ارائه نموده است.