کاربرد فسفیت (PO۳۳-) در تغذیه گیاهان زراعی و مدیریت علف های هرز

با توجه به تبعات زیست محیطی مصرف گسترده ی علفکش ها و بروز مقاومت های چندگانه در علفهای هرز، نیاز است به دنبال راهکارهایی برای جایگزینی علفکش ها بود . فسفیت که فرم احیا شده ی فسفات است توسط هیچ گیاهی قابل استفاده نیست و در صورت پاشش فسفیت، ر شد تمام گیاهان به شدت کاهش می یابد. در گونه ای باکتری، آنزیمی به نام فسفیت دهیدروژناز (ptxD) وجود دارد که می تواند فسفیت را به فسفات تبدیل کند. با انتقال ژن فسفیت دهیدروژناز به گیاهان زراعی، آنها قادر به تبدیل فسفیت به فسفات و استفاده از فسفیت بعنوان منبع فسفر می شوند. لذا با کشت این گیاهان دستکاری شده و پا شش فسفیت، می توان رشد کلیه ی علف های هرز باریک و پهن برگ را سرکوب کرد. بر خلاف کودهای شیمیایی فسفاته، آبشویی فسفیت از مزارع سبب خفگی تالاب ها به علت رشد انفجاری جلبک ها نخواهد شد چرا که جلبک ها نیز قادر به استفاده از فسفیت بعنوان منبع فسفر نیستند. سیستم انتقال ژن ptxD به گیاهان زراعی و محلول پا شی فسفیت، می تواند به حل بسیاری از مشکلات حوزه های کشاورزی، بیوتکنولوژی و زیست محیطی که درحال حاضر با آنها مواجه هستیم، کمک کند.