بررسی رابطه جهت گیری هدف و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم مدارستیزهوشان استان بوشهر

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه جهت گیری هدف با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم مدارس تیزهوشان استان بوشهر بود. روش پژوهش از نظر ماهیت از نوع همبستگی، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری شامل دانش-آموزان متوسطه مدارس تیزوهشان استان بوشهر در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۱۳۰۰ نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۹۷ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد شده مربوط به هر متغیر انجام شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاد از آزمون همبستگی اسپیرمن (به دلیل نرمال نبودن داده ها) و رگرسیون در نرم افزار اس.پی.اس.اس انجام شد. نتایج نشان داد که بین جهت گیری هدف با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم مدارس تیزهوشان استان بوشهر رابطه معنی داری وجود داشت. یک واحد افزایش در متغیر جهت گیری هدف موجب ۱۲۴/۰- واحد کاهش در متغیر اهمال کاری شد. ضریب تشخیص نسبت تغییرات متغیر جهت گیری هدف به تغییرات کل، می باشد ۲۶۴/۰ می توان بیان نمود که حدود ۴/۲۶ درصد تغییرات متغیر وابسته اهمال کاری تحصیلی، توسط تغییر در متغیر مستقل (جهت گیری هدف) تبیین می گردد. با توجه به نتایج بدست آمده می توان مطرح کرد که بعد جهت گیری هدف از فاکتورهای مهم دخیل در بحث اهمال کاری می باشند و تاثیر این عامل بر اهمال کاری نیاز به پژوهش های بیشتر دارد.