بررسی رابطه فعالیت بدنی با سلامت اجتماعی زنان در دوران پسا کرونا ( مطالعه موردی: استان گلستان)

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه فعالیت بدنی با سلامت اجتماعی زنان در دوران پسا کرونا بود. پژوهش با توجه به نحوه گردآوری داده ها توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی زنان بالای ۱۸ سال استان گلستان می باشند. ۳۸۴ نفر بر اساس جدول مورگان و ادونسکی به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار پژوهش، در بعد ارزیابی فعالیت جسمانی، پرسشنامه فعالیت جسمانی برگرفته از مطالعات چو (۲۰۱۴) می باشد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه تایید، پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و (۸۰۳/۰=α) گزارش شده است. سلامت اجتماعی با استفاده از پرسشنامه ای که توسط کییزدر سال ۱۹۹۸ تدوین شد اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار۲۰ Spss استفاده شده است. نتایج نشان داد؛ سطح فعالیت ۵۷% از زنان بزرگسال استان گلستان پایین می باشد. همچنین رابطه مثبت و معنی داری بین سطح فعالیت بدنی با سلامت اجتماعی (۷۸۳/۰P=) وجود دارد. مطابق با یافته های این تحقیق می توان عنوان نمود که ترویج، تقویت و توسعه فعالیت بدنی افراد جامعه به سلامت اجتماعی بیشتر آن ها و در نتیجه جامعه ای سالم و بهنجار منجر خواهد شد.