بررسی رابطه فعالیت بدنی با بهزیستی روانشناختی زنان در دوران پسا کرونا

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش فعالیت بدنی، بر بهزیستی روانشناختی زنان استان گلستان در دوران پسا کرونا بود. پژوهش با توجه به نحوه گردآوری داده ها توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی زنان بالای ۱۸ سال استان گلستان می-باشند.که ۳۸۴ نفر بر اساس جدول مورگان و ادونسکی به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار پژوهش، در بعد ارزیابی فعالیت جسمانی، پرسشنامه فعالیت جسمانی برگرفته از مطالعات چو (۲۰۱۴) می باشد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه تایید، پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و (۸۰۳/۰=α) گزارش شده است. بهزیستی روانشناختی با استفاده از پرسشنامه ۱۸ سوالی بهزیستی روانشناختی ریف اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار۲۰ Spss استفاده شده است. نتایج نشان داد؛ سطح فعالیت ۵۷% از زنان بزرگسال استان گلستان پایین می باشد. همچنین رابطه مثبت و معنی داری بین سطح فعالیت بدنی با بهزیستی روانشناختی (۶۴۳/۰P=) وجود دارد. با توجه به نتایج، انجام فعالیت بدنی در دوران پسا کرونا می تواند به کاهش تاثیرات منفی روانی ایجاد شده ناشی از فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه در دوران کرونا، کمک کند. همچنین پیشنهاد می شود؛ سازمان های فعال در حوزه ورزش همگانی استان گلستان برنامه ای جامع با هدف توسعه تحرک مستقل و افزایش سطح فعالیت بدنی طراحی و اجراء نمایند.