اثربخشی زندگی درمانی بر اشتیاق به زندگی در دانشجویان پرستاری شهرستان ساری

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زندگی درمانی بر اشتیاق به زندگی در دانشجویان پرستاری شهرستان ساری بود. روش انجام پژوهش نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد شهرستان ساری به تعداد ۱۵۰۰ نفر بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اشتیاق به زندگی حسن زاده (۱۳۹۴) و برای مداخله درمانی از پروتکل درمان مبتنی بر زندگی یا زندگی درمانی (LT) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از شاخص های آمار توصیفی (مانند میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی تحلیل کوواریانس (MANCOVA) و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شد. یافته های بیانگر این است که زندگی درمانی بر اشتیاق به زندگی دانشجویان پرستاری شهرستان ساری تاثیر دارد.