سنتز و شناسایی پلیمرهای - βسیکلودکسترین محلول در آب به عنوان حامل های دارویی به منظور بهبود حلالیت داروهای کم محلول

معمولا از داروها و ترکیبات شیمیایی و یا برخی از ترکیبات طبیعی برای معالجه و یا کنترل علائم بیماری و درمان در بدن موجودات استفاده می شود. داروها برای اینکه بتوانند عملکرد مناسبی داشته باشند باید بیشتر در دسترس بافت های بدن قرار گیرند، و بدین منظور باید حلالیت مناسبی در مایعات بیولوژیک بدن از قبیل آب، خون داشته باشند. اما تعداد قابل توجهی از داروهایی که تائیدیه می گیرند، به دلیل داشتن بخش لیپوفیل حلالیت کمی در مایعات بیولوژیک دارند و این سبب کاهش فراهمی زیستی و عملکرد مناسب آن ها می شود و سبب افزایش دوز مصرفی دارو و همچنین افزایش هزینه درمان می شود. بنابراین توجه بسیاری از محققین در سراسر جهان جهت برطرف کردن این مشکل معطوف شده است. یکی از روش های مورد توجه ساختن پلیمرهای محلول در آب جهت بهینه سازی داروهای کم محلول است. در این پژوهش پلیمرهای از واکنش β- سیکلودکسترین، اپی کلروهیدرین و آمینواسید سنتز شده و پس از خالص توسط کیسه دیالیز، توسط تکنیک های FTIR،NMR و آنالیز عنصری شناسایی شدند و به منظور بررسی حلالیت داروهای کم محلول مورد مطالعه قرار گرفتند.