بررسی تحلیلی رویکرد قانون اساسی در مواجه با توسعه رسانه ای

قوانین اساسی کشورهای مختلف در خصوص رسانه و توسعه رسانه رویکردهای متفاوتی اتخاذ کرده اند. تا آنجا که می توان گفت که به ندرت می توان دو کشور پیدا کرد که رویکرد کاملا مشابه و یکسانی به توسعه آزادی رسانه داشته باشند. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده کلی استثنا نیست و در قبال توسعه رسانه ای، رویکرد خاص خود را دارد. اگر چه به نظر می رسد بیان قانون اساسی در این خصوص کاملا گویا نمی باشد، اما برخی تفاسیر وتحلیل ها از اصول قانون اساسی این ابهام و پیچیدگی را گسترش می دهد. با بررسی دقیق موضوع و علی الخصوص اصول ۱۷۵و ۲۴قانون اساسی و قوانین ارگانیک مربوط به این اصول و همچنین تفاسیر ارائه شده، به نظر می رسد توسعه آزادی رسانه ای حداقل در برخی از رسانه های خاص و پراهمیت همچون تلویزیون تا حدودی مشکل می نماید و نیازمند یک نگاه جدید در این حوزه می باشد که از این طریق بتوان بسترهای لازم جهت توسعه رسانه ای را فراهم آورد.