بررسی نقش میانجی گری نشخوار فکری و روان رنجوری در رابطه ی اعتیاد به موبایل(تلفن همراه) و پریشانی روانشناختی در نوجوانان شهر اهواز

امروزه بسیاری از افراد به طور بسیار جدی عادت به کار کردن مداوم با گوشی موبایل دارند که این اعتیاد تاثیرات منفی باورنکردنی نیز دارد. از طرف دیگر پریشانی روانشناختی اصطلاحی است که توسط برخی از پزشکان بهداشت روان و استفاده کنندگان از خدمات بهداشت روان برای توصیف طیف وسیعی از علائم و تجربیات زندگی درونی فرد استفاده می شود که معمولا نگران کننده، گیج کننده یا غیرعادی هستند. با توجه به ضرورت پژوهش در رابطه با متغیرهای پر اهمیت عنوان شده، هدف از این پژوهش بررسی نقش میانجی گری نشخوار فکری و روان رنجوری در رابطه ی اعتیاد به موبایل(تلفن همراه) و پریشانی روانشناختی در نوجوانان شهر اهواز بوده است. این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی نوجوانان شهر اهواز در نظر گرفته شده است که از این بین تعداد ۳۸۳نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش و از طریق نمونه گیری دردسترس با استفاده از جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی بود. در این پژوهش برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای SPSS۲۲ و LISREL ۸. ۷۰ تجزیه و تحلیل شدند و در نهایت یافته های جانبی تحقیق به صورت مقایسه ای مورد توجه قرار گرفتند. یا فته های پژوهش نشان داد نشخوار فکری و روان رنجوری در ارتباط با اعتیاد به موبایل(تلفن همراه) و پریشانی روانشناختی هستند و افراد درگیر نشخوار فکری و روان رنجوری، اعتیاد به موبایل(تلفن همراه) و پریشانی روانشناختی بیشتری را تجربه می کنند. همچنین روش تحلیل میانجی به روش بوت استراپ انجام شد و نتیجه گویای آن بود که متغیر نشخوار فکری و روان رنجوری می تواند به طور مستقیم بر اعتیاد به موبایل(تلفن همراه) و پریشانی روانشناختی تاثیر گذاشته و آن را افزایش دهد. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که با کاهش نشخوار فکری و روان رنجوری می توان اعتیاد به موبایل(تلفن همراه) و پریشانی روانشناختی را کاهش داد.